Częstość poważnych incydentów sercowo-naczyniowych w ciągu pierwszych 42 dni po otrzymaniu szczepionki półpaśca była nieco wyższa u osób, które otrzymały szczepionkę niż u osób, które otrzymywały placebo, według badań cytowanych na RxList. Ogólna częstość poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych była jednak niska.
Badanie prewencji półpaśca i badanie pod kontrolą AE biernie monitorowały około 3300 osób, które otrzymały szczepionkę półpaśca i podobną liczbę, które otrzymywały placebo przez okres pięciu lat. Po dwóch i pięciu latach po szczepieniu częstość hospitalizacji, zgonu i poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych była podobna w obu grupach, wyjaśnia RxList. Badania długoterminowe nie są dostępne od 2015 r.
Inne mniej poważne reakcje zgłaszano podczas 42-dniowego okresu po szczepieniu przez więcej osób, które otrzymały szczepionkę półpaśca niż przez tych, którzy jej nie otrzymali. Obejmowały one: bóle głowy, infekcje dróg oddechowych, gorączkę, objawy grypopodobne, biegunkę, katar, osłabienie i wysypkę skórną, wyjaśnia RxList. Dodatkowo, występowanie wysypek w miejscu niewysypowym, które przypominały półpasiec występowało w obu grupach. Jednak częstość potwierdzonej infekcji półpaśca była niższa w grupie szczepionej, według RxList.
Półpasiec jest wynikiem reaktywacji wirusa ospy wietrznej półpaśca, wirusa wywołującego ospę wietrzną, wyjaśnia WebMD. Każdy, kto chorował na ospę wietrzną, jest narażony na półpasiec, co powoduje bolesną, swędzącą wysypkę typu pęcherzykowego, która zazwyczaj występuje po jednej stronie ciała wzdłuż ścieżki jednego nerwu.
Około 10 do 20 procent ludzi, którzy otrzymują półpasiec, rozwija się popółpęcherzowa nerwoból, czyli PHN, stan przewlekły, który powoduje silny, palący ból, który utrzymuje się w nieskończoność. Szczepionka półpasiec zapobiega około 50 procent przypadków półpaśca i pomaga zmniejszyć częstość występowania i nasilenie PHN, wyjaśnia WebMD.
