Etyczny absolutyzm jest filozoficznym poglądem, że pewne ludzkie działania są dobre lub złe w oparciu o obiektywny kodeks moralny. Ten etyczny standard nie jest zależny od kontekstu lub okoliczności, w których pojawiają się działania, ale jest prawdziwy we wszystkich kulturach i ma zastosowanie do wszystkich. Etyczny absolutyzm powstaje z religijnych doktryn, które dyktują dobre i złe ludzkie zachowanie, takie jak judeo-chrześcijańskie przykazania biblijne.
Etyczny absolutyzm jest prawdziwy, nawet jeśli konsekwencje tego działania są pozytywne. Na przykład cudzołóstwo lub kradzież mogą być uznane za niewłaściwe w każdych okolicznościach. Etyczny absolutyzm stoi w kontraście z innymi doktrynami filozoficznymi, takimi jak relatywizm moralny, który zakłada, że istnieje wiele praw moralnych. Dobro lub zło jest zatem określane przez zwyczaje społeczne, kontekst historyczny i okoliczności, w których występują działania. Na przykład cudzołóstwo lub kradzież nie mogą być uznane za nieetyczne, jeżeli za działaniem istnieje pozytywna intencja, a akt promuje większe dobro? takie jak kradzież jedzenia dla głodnego dziecka.
Religie często mają obiektywne stanowiska etyczne, które są uważane za polecenia Boga, a zatem są boskie, absolutne i niezmienne w czasie i miejscu. Wiele świeckich filozofii utrzymuje również, że absolutne prawa etyczne są nieodłączne od natury, istot ludzkich i wszechświata.
