Autonomia w etyce odnosi się do indywidualnej wolności lub prawa do podejmowania decyzji bez przymusu. Jest to pojęcie moralności społecznej, politycznej i etycznej, które daje jednostkom racjonalne prawo do dokonywania własnych świadomych wyborów. Decyzje jednostki kierują się także zasadami tego, co słuszne i zdrowe, jak to czyni się przez rozsądne sumienie i zgodnie z definicją społeczeństwa.
Autonomia w zakresie etyki, określana również jako samorządne prawo jednostek, obejmuje wiele dyscyplin, od filozofii, religii, medycyny i polityki aż po międzynarodowe systemy praw człowieka. Autonomia w zakresie etyki stanowi podstawę wielu zawodów i wymagań zawodowych. Na przykład jest to ważna koncepcja w dziedzinie biomedycyki, zarówno dla pacjentów, jak i praktyków biomedycznych. Daje pacjentom prawo do rodzaju leków, którym są poddani. Jest to prawo, które tradycyjnie nie było przyznawane pacjentom. Jednak ze względu na autonomię w zakresie etyki jest ona obecnie akceptowalna, chociaż pacjenci mogą uzyskać pozwolenie na korzystanie z autonomii tylko wtedy, gdy udowodnią swoją stabilność psychiczną. Oprócz autonomii w medycynie, prawo to odnosi się również do etyki. Ma także decydujący wpływ na politykę, ponieważ daje ludziom wolność i prawo do decydowania o tym, kto ma nimi rządzić.
