Sztuka średniowiecza i renesansu różni się wielkością i kształtem postaci ludzkich, przedstawieniami otoczenia i interpretacjami trójwymiarowych rysunków. Średniowieczne i renesansowe kultury różniły się znacznie, co spowodowało różnicę w rysunkach artystycznych i obrazach przez artystów z tych okresów historycznych. Sztuka średniowieczna skupiała się mniej na dokładności i realistycznych wrażeniach ludzi, kładąc nacisk na przyciąganie ludzi według statusu społecznego i przedstawianie różnych religijnych wydarzeń w pojedynczych scenach.
Średniowieczni artyści oceniali ludzi według ważności społecznej w oparciu o ideologię religijną. Średniowieczne dzieła sztuki pokazały tę hierarchię, rysując ludzi według ich statusu społecznego, a nie prawdziwych proporcji. Artyści tamtych czasów skupiali się przede wszystkim na scenach religijnych, zamiast na wydarzeniach świeckich. Średniowieczni artyści uważali przyrodę i krajobrazy za trywialne, ponieważ ludzie czerpali przyjemność z doświadczeń życiowych poprzez spotkania religijne, a nie związki ze światem przyrody. Natomiast okres renesansu podkreślał sekularyzm. Artyści renesansu przyciągali ludzi do naturalnych krajobrazów, demonstrując przesunięcie punktu ciężkości na rzeczywisty i naturalny świat, a nie na boskie przedmioty. Artyści renesansu zwracali uwagę na uczucia i emocje, nadając bardziej realistycznego charakteru ludziom. Ciepło, spokój i harmonia wyłoniły się jako kluczowe cechy sztuki renesansu. W pracach renesansowych podkreślano także odpowiedni udział ludzi w krajobrazie, aby podkreślić znaczenie realizmu nad iluzją.
