Walt Whitman świętuje amerykański indywidualizm poprzez brutalną siłę i fizyczność, i czyni to heroicznym. Jego użycie brzmienia i powtórzenia buduje "kolędę", która celebruje bohaterskich czynów amerykańskiego robotnika.
Jego swobodny styl wersetu ostro proklamuje dynamiczną siłę stojącą za robotnikiem w Ameryce w "Słyszę America Singing". Jego rytmiczny schemat i użycie powtórzeń odzwierciedla wzorce i mechaniczne cechy pracy i celebruje indywidualność amerykańskiego robotnika. On wybiera robotników, takich jak stolarz, wioślarz, szewc i matka, "Każdy śpiewa, co należy do niego, a do nikogo innego, /Dzień, który należy do dnia." Poprzez te indywidualne akty, zbiorowa "całość" Ta zbiorowa całość to Ameryka, która pozwala na wolność indywidualności.
Walt Whitman jest uważany za ojca wolnego wiersza. Chociaż nie wymyślił tego stylu poetyckiego, jego użycie odzwierciedla surową indywidualizm Ameryki, a on spopularyzował go, publikując "Liście trawy". W "I Hear America Singing" nagina swój pogląd na surowego indywidualistę zbiorową całością, aby stworzyć jego ikoniczny pogląd na wolność, a bohaterski robotnik jako twórczą siłę stojącą za rozwojem Ameryki.
