Odruchy trzewne i somatyczne łuki odruchowe różnią się końcowym punktem łuku: odruchowe łuki odruchowe kończą się w mimowolnych mięśniach i gruczołach, a łuki somatycznego odruchu kończą się przy dobrowolnych mięśniach szkieletowych. Oba łuki refleksyjne idą od nerwów czuciowych do ich punktów końcowych poprzez centralny układ nerwowy.
Odruch jest stosunkowo szybką i przewidywalną reakcją motoryczną na bodziec. Ta odpowiedź pojawia się za każdym razem, gdy pojawia się ten sam bodziec. Istnieją dwa rodzaje refleksów. Wewnętrzne odruchy są niewytrenowane i rozwijają się wraz z rozwojem układu nerwowego organizmu. Ich pierwotna forma jest nieuczona, ale czasami można ją zmodyfikować poprzez doświadczenie. Są to stosunkowo proste odruchy i występują zarówno w łukach refleksyjnych, jak i somatycznych.
Pozyskane odruchy to uczone refleksy, takie jak te związane z jazdą na rowerze lub samochodem. Na ogół dotyczą one odruchów somatycznych, a nie odruchów trzewnych. Odruchy te uczą się poprzez praktykę lub powtórzenie. Zarówno bodźce wyzwalające jak i reakcja mogą być znacznie bardziej złożone niż te odruchy trzewne. Pomimo ich wyuczonej natury, nadal są uważane za odruchy, ponieważ mogą pojawić się bez świadomego myślenia o każdym ruchu. Nadal polegają na łukach odruchowych, z bodźcami przenoszonymi do centralnego układu nerwowego, gdzie są przetwarzane, po czym sygnały motoryczne są automatycznie wysyłane do mięśni.
