BBC opisuje łuk refleksyjny jako ścieżkę nerwu, przez którą przemieszczają się impulsy nerwowe, aby wywołać szybką reakcję autonomiczną znaną jako odruch. Odruchy nie są czymś, o czym ludzie myślą, raczej są reakcjami impulsywnymi do bodźców.
Przykład zilustrowany notatkami z klasy Rutgers University wyjaśnia, że gdy dana osoba dotyka ręką płomienia lub gorącej powierzchni, natychmiastowa reakcja polega na usunięciu dłoni z gorąca, aby zapobiec poparzeniu. Ta decyzja, lub odruch, nie jest świadoma. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje pięć części receptora odruchowego: narząd zmysłu, taki jak mięsień skóry lub inny narząd; neuron czuciowy, który jest odpowiedzialny za przenoszenie przekazu neuronowego do centralnego układu nerwowego; interneuron, który przenosi przekaz w ośrodkowym układzie nerwowym; neuron ruchowy, który przenosi impuls od centralnego układu nerwowego; i efektor, struktura, która reaguje i wykazuje reakcję.
Według Rutgers University reakcja odruchowa może być bardziej zaangażowana. Na przykład, jeśli ktoś wchodzi na ostry przedmiot, odruch jest oderwaniem stopy od przedmiotu. Istnieje również stabilizacja drugiej nogi, gdy podnosi nogę z ziemi. Oznacza to, że ten rodzaj reakcji odruchowej wiąże się z pewną świadomością.
