Głównym powodem europejskiej kolonizacji Afryki był kapitalizm. Kraje europejskie dostrzegły szansę na nowe szlaki handlowe i potencjalne bogactwo niektórych naturalnych zasobów Afryki. Istotnym czynnikiem były również geograficzne ograniczenia Europy.
W drugiej połowie XIX wieku cała Europa była okupowana. Nie było miejsca, aby narody europejskie mogły się rozwijać. Mniej więcej w tym samym czasie zainteresowanie bogactwem brytyjskich mężczyzn zaczęło się kojarzyć z eksploracją Afryki. Początkowo zainteresowanie budziło przede wszystkim zainteresowanie odnalezieniem legendarnych ruin i zaginionych miast. Kilka ekspedycji spowodowało jednak powstanie wielu nowych towarów. Słowo perspektyw finansowych w Afryce zaczęło rozprzestrzeniać się po całej Europie, która zapoczątkowała wyścig między narodami europejskimi. Posłańcy zostali wysłani w celu zawarcia porozumień pokojowych z miejscowymi plemionami, którzy byli bardziej skłonni do dostosowania się do Europejczyków, odkąd niewolnictwo zostało zniesione w całej Europie do tego czasu. Powstanie linii kolejowej umożliwiło transport towarów i ludzi na całym kontynencie, a postępy w medycynie ułatwiły życie Europejczykom. Wkrótce państwa europejskie rywalizowały o kolonizację Afryki, aby rozwijać własne imperia i zapewnić władzę finansową i polityczną nad innymi narodami europejskimi.
