Współczynnik przesączania kłębuszkowego, czyli GFR, dla nie-Afroamerykanów jest zwykle niższy, ponieważ Afroamerykanie mają przeciętnie większą masę mięśniową, a tym samym wyższy poziom kreatyniny w surowicy, wyjaśnia Cleveland Clinic. Stężenie kreatyniny w surowicy jest jednym z wielu markerów używanych przez klinicystów do określania wskaźnika przesączania kłębuszkowego i pomiaru czynności nerek. Oprócz pochodzenia etnicznego poziom kreatyniny w surowicy zależy również od płci, starzenia się i diety.
Czynniki, które obniżają zagregowaną masę mięśniową, takie jak amputacje, niedożywienie, starzenie się i atrofia mięśni, również osłabiają poziom kreatyniny we krwi, informuje Cleveland Clinic. Ponieważ kobiety mają mniejszą masę mięśniową niż mężczyźni, ich poziom kreatyniny w surowicy jest zwykle niższy. Spożywanie gotowanego mięsa podnosi stężenie kreatyniny we krwi, podczas gdy diety wegetariańskie obniżają ją. Cymetydyna, probenecid, diuretyki oszczędzające potas i inne leki zmniejszają wydzielanie kreatyniny, co prowadzi do wyższych poziomów substancji we krwi. Kwasy ketonowe, glukoza, kwas askorbinowy i niektóre formy cefalosporyn również zwiększają poziom kreatyniny w surowicy.
Metabolizm mięśni prowadzi do syntezy kreatyniny z fosforanu kreatyny i kreatyny, zauważa MedicineNet. Substancja, produkt odpadowy, jest przenoszona przez krew do nerek, gdzie kłębuszki filtrują ją do moczu. Z powodu tego związku między kreatyniną a nerkami, klinicyści stosują stężenie kreatyniny we krwi jako wskaźnik funkcji nerek. Jednak lepszym wskaźnikiem funkcji nerek jest współczynnik przesączania kłębuszkowego, który mierzy ilość kreatyniny, jaką nerki usuwają z organizmu w danym okresie.
