Oceloty nie są uważane za zagrożone od 2014 r., ale są zagrożone kłusownictwem, polowaniami i utratą siedlisk. Tylko jeden podgatunek ocelota w Teksasie i Meksyku jest zagrożony z tych powodów.
Największe zagrożenia stojące przed ocelotami to kłusownictwo, polowanie i utrata siedlisk. Oceloty są cenione i gotowane za ich piękne, cętkowane i paskowane futro. Ponadto są one chwytane i sprzedawane w handlu egzotycznymi zwierzętami.
Oceloty były kiedyś w zasięgu od Arkansas, Luizjany i Teksasu przez Meksyk i Amerykę Środkową po Amerykę Południową. Jednak zniszczenie naturalnych siedlisk zmniejszyło liczbę ocelotów występujących na wolności. Dzikość, która kiedyś wsparła oceloty, została zasiedlona przez ludzi lub została uprawiana do użytku rolniczego. Ponieważ oceloty potrafią się przystosować i żyją w pobliżu ludzi, zostały również zabite w celu zmniejszenia liczby drapieżników.
Najbardziej narażone na oceloty są podgatunki występujące w Teksasie i północno-wschodnim Meksyku. Na wolności pozostało mniej niż 1000 osób, które przeżywają w dużej mierze dzięki korytarzom dzikich zwierząt. Utrzymanie i zachowanie tych korytarzy ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania wyginięciu tego podgatunku.
Oceloty są około dwa razy większe od udomowionych kotów, rosną od 28 do 35 cali i ważą do 35 funtów. Żyją na małych zdobyczach, takich jak gryzonie, króliki i ryby.
