Po dziesięcioleciach debaty, Panama została wybrana jako miejsce dla kanału trans-środkowoamerykańskiego, ponieważ Nikaragua, strona rywalizująca, jest aktywna wulkanicznie. Francuzi wykorzystali ten fakt, aby skutecznie lobbować w Stanach Zjednoczonych Kongres budowy kanału w Panamie.
Francuzi, którzy zbudowali Kanał Sueski, byli pierwszym krajem, który poważnie zbadał kanał trans-środkowoamerykański. Jednak po dziesięcioleciach inwestycji złe decyzje inżynieryjne i konflikt regionalny niemal wstrzymały budowę. Francuzi zaproponowali sprzedaż częściowo ukończonego Kanału Panamskiego do Stanów Zjednoczonych, ale Kongres USA chciał kanału w Nikaragui. Po wybuchu wulkanu na Martynice francuski lobbysta znalazł nikaraguańskie znaczki upamiętniające wulkan Momotombo w Nikaragui. Rozdał znaczki między amerykańskimi kongresmanami, a głosy szybko przeniosły się z Nikaragui do Panamy. Zakup został sfinalizowany w 1902 roku.