Istoty ludzkie potrzebują schronienia dla ochrony przed zagrożeniami naturalnymi, takimi jak ekstremalne warunki pogodowe i niebezpieczne stworzenia, a nawet jako ochrona przed innymi ludźmi. Ludzie używają także schronienia do przechowywania dóbr i rzeczy niezbędnych do codzienne przetrwanie i zdrowy udział w codziennym społeczeństwie, takie jak jedzenie, odzież i narzędzia, zgodnie z HistoryWorld.
Według Smithsonian National Museum of Natural History, ślady palenisk i schronów pojawiły się 790 000 lat temu. Wcześni ludzie gromadzili się wokół paleniska, w schronie, aby gotować, jeść i towarzysko. Te wczesne schronienia znajdowały się albo u wylotu jaskiń, albo składały się z pierścienia prowizorycznych kamiennych ścian, z namiotowymi dachami z wykorzystaniem dostępnych lokalnych materiałów, takich jak skóry.
W miarę jak pierwsi ludzie ewoluowali od myśliwych i zbieraczy do rolników, ich schronienia stały się bardziej złożone i trwałe, co było konieczne do przechowywania i dłuższych pobytów. Wynalezienie cegły mułowej i potrzeba rolników do osiedlenia się w jednym miejscu doprowadziły do powstania wczesnych miast ludzkich, takich jak Jerycho.
Społeczeństwo ludzkie rozwijało się w tak wczesnych miastach, zmieniło się także przeznaczenie i schronienie. Podczas gdy ludzie nadal korzystali ze schronienia dla podstawowego celu bezpieczeństwa i ochrony, zaczęli również pełnić inne funkcje, sygnalizując pozycję właściciela w społeczeństwie i pozwalając na ekspresję estetyczną.
