William Shakespeare zaczął pisać sztuki, ponieważ był pod wpływem twórców klasycznych, z których dwa to Geoffrey Chaucer i Plutarch. Inspiracje czerpał także z Biblii i natury.
Wpływ Chaucera jest wyraźnie widoczny w dziełach Szekspira, w szczególności przy użyciu pentagramu iambicznego Szekspira. Jest to postrzegane jako ukłon w stronę stosowania przez Chaucera pięcioliniowego stresu. Również sztuki Chaucera zawierały sprośny humor i ciekawe postaci związane z licznymi zwrotami akcji. Wiele pism Szekspira podąża za tym samym wzorcem.
Najbardziej oczywisty przykład wpływu Plutarcha widoczny jest w słynnej sztuce Juliusza Cezara "Szekspir". "Życie Szlachetnych Greków i Rzymian" Plutarcha zostało przetłumaczone przez Sir Thomasa Northa. Tłumaczenie to było głównym źródłem Shakespeare'a dla "Juliusza Cezara".
Biblia miała również ogromny wpływ na dzieła Szekspira. Ostrożne oszacowanie odniesień biblijnych, z których korzystał w sumie 1200. Jego pisma zawierają więcej biblijnych odniesień niż te z innych elżbietańskich dramaturgów. Jego gra "Makbet" jest jednym z jego najbardziej znanych dzieł i zawiera liczne odniesienia biblijne.
"Król Lear" jest jednym z najlepszych przykładów jednego z dzieł Szekspira, który odzwierciedla wpływ natury. Podczas zabawy bohaterowie mówią o elementach naturalnych, takich jak królestwo zwierząt i ciał niebieskich. Niekontrolowane siły żywiołów pojawiają się także w postaci pożarów, huraganów i grzmotów.
