Rząd Stanów Zjednoczonych stworzył zastrzeżenia Indian w 1851 roku, aby zapobiec sporów o granice lądowe i prawa między białymi obywatelami a rdzennymi Amerykanami. Podczas gdy rząd federalny zamierzał rezerwować jako schronienie, które zapewniało zakwaterowanie i zatrudnienie plemiona, rzeczywistość często była daleka od ideału.
Ustawa o obowiązkach Indian z 1851 r., która stworzyła system rezerwacji, zmusiła rdzennych Amerykanów do przeniesienia się i pozostania przy rezerwacji. To uniemożliwiło wielu rodowitym Amerykanom przetrwanie w tradycyjny sposób, na przykład polowanie, łowienie ryb i zbieranie żywności. Ten ruch spowodował, że wielu Indian było uzależnionych od diety białych osadników, w tym mąki z cukru i pszenicy.
Ustawa o dochodach Indian została poprzedzona w 1831 r. przez sędziego Sądu Najwyższego Johna Marshalla, który ogłosił plemiona indiańskie "krajami zależnymi w Ameryce" w USA. Według Marshalla stosunek plemion do rządu federalnego przypominał "stosunek podopiecznego do jego opiekuna" . " Zasugerował, że rząd ma obowiązek chronić i opiekować się rdzennymi mieszkańcami Ameryki, którzy żyją w granicach USA, stwarzając warunki do formułowania zastrzeżeń.
Nowoczesne rezerwacje są uważane za ziemie federalne. Jednak plemiona indiańskie posiadają pewną suwerenność w swoich zastrzeżeniach, dlatego gry hazardowe, które są nielegalne w większości stanów, są często dozwolone na rezerwacje.
