Technologia skanowania Iris to środek bezpieczeństwa używany do identyfikacji osób w odniesieniu do aplikacji o wysokim poziomie bezpieczeństwa, takich jak budynki rządowe, lotniska, dostęp do komputera, ultra bezpieczne lokalizacje i dostęp do telefonów komórkowych. Szpitale używają tęczówki technologia skanowania pary matek z niemowlętami w oddziałach położniczych. Agenci przekraczający granice odpowiadają tożsamościom osób znajdujących się na rządowych listach kontrolnych z skanami tęczówki.
Firmy korzystające z telefonów komórkowych mogą używać tego typu identyfikacji do uwierzytelniania użytkowników i zapobiegania kradzieży. Kamera w telefonie identyfikuje właściciela po zrobieniu zdjęcia oka. Zgodnie z artykułem o VB News z 2014 r. Producenci telefonów komórkowych planują opracować skanery irysów, które poruszają się po ekranach na mobilnych tabletach.
Skanery Iris mają kilka zalet. Prawdopodobieństwo, że jedna tęczówka będzie identyczna z drugą, to jedna na 10 ^ 78. Komputery porównują do 200 punktów odniesienia dla oka badanego, w przeciwieństwie do 70 dla odcisków palców. Ludzkie tęczówki nie zmieniają się z czasem, a ten typ tkanki jest ustalany, gdy dziecko osiąga 10 miesięcy. Skanowanie tęczówki różni się od skanowania siatkówki tym, że oczy muszą znajdować się bliżej urządzenia skanującego.
Proces działa, gdy wyrafinowana kamera fotografuje ludzkie tęczówki w odległości od 3 do 10 cali i zamienia obraz w unikalny kod, który pasuje do tożsamości osoby w komputerowej bazie danych. Metoda szyfrowania jest znana jako identyfikacja biometryczna, która wykorzystuje biologię danej osoby do określenia tożsamości.
