Znaczne ilości kwasu octowego znajdują się w farbach, klejach i rozpuszczalnikach. Zwykły ocet domowy to rozcieńczony kwas octowy. Medyczne zastosowania rozcieńczonych formuł kwasu octowego obejmują irygację pęcherza, irygację ran i leczenie infekcji ucha. Czysty kwas octowy, znany jako lodowaty kwas octowy, jest powszechnie dostępny. Jest stosowany jako rozpuszczalnik, odczynnik chemiczny, fungicyd i herbicyd.
Kwas octowy jest produkowany organicznie przez fermentację i syntetycznie z metanolu. Lodowaty kwas octowy jest przezroczystą, bezbarwną cieczą. Jednak krystalizuje w temperaturach poniżej 62 stopni Fahrenheita. Kontakt ze skórą czystego kwasu octowego może powodować zaczerwienienie, ból, pęcherze i oparzenia. Kontakt z oczami może powodować zaczerwienienie, ból i ślepotę. Oddychanie oparami z kwasu octowego może powodować bóle głowy, zawroty głowy, ból gardła, problemy z oddychaniem i kaszel. W przypadku połknięcia powoduje nudności, wymioty i erozję zębów.
Używanie kwasu octowego w żywności, lekach i produktach do pielęgnacji ciała jest regulowane przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków. Agencja Ochrony Środowiska monitoruje jej stosowanie w produktach czyszczących i pestycydach. EPA informuje, że kwas octowy jest obecny we wszystkich organizmach żywych. Uważa się, że jest biodegradowalny, ponieważ łatwo rozpada się na dwutlenek węgla i wodę. W 1996 roku stała się pierwszą molekułą odkrytą w kosmosie przy użyciu tylko interferometrów radiowych.
