Salix bebbiana pochodzi z Ameryki Północnej, rozprowadzany z Nowej Funlandii na Alaskę i terytorium Jukonu i rozprzestrzenia się na południe aż do Nowego Meksyku, Arizony i środkowej Kalifornii. S. bebbiana jest najczęstszą odmianą wierzby, która doświadcza infekcji grzybiczych, które powodują powstawanie wzrostu znanego jako wierzba diamentowa.
Grzyb poraża niektóre odmiany wierzby, powodując, że drewno reaguje tworząc raki w kształcie rombu. Rezultatem jest drewno o wzorze w kształcie rombu, odsłaniające ciemniejsze drewno twardzieli, kontrastujące z jaśniejszą bielą wierzby. Stolarze nazywają tę diamentową wierzbę i cenią ją wysoko jako surowiec do lasek i innych produktów. Wierzba diamentowa jest bardziej rozpowszechniona w lasach północnych, ale obserwuje się ją na południe od Missouri.
Inne odmiany wierzby, które są podatne na infekcje grzybowe, które powodują wierzbę diamentową, obejmują S. alaxensis, S. arbusculoides, S. discolor, S. pseudomonticola i S. scouleriana. Podobnie jak S. bebbiana, te wierzby pochodzą z Ameryki Północnej.
