Chrząszcze gnojowate występują na całym świecie w wielu siedliskach, od łąk po lasy. Można je znaleźć nawet w niektórych obszarach pustynnych, chociaż wolą temperatury, które nie są zbyt gorące lub zimne. Różne gatunki chrząszczy gnojowych zamieszkują wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy.
Chrząszcze dungowe są nazwane ze względu na swoją dietę, ponieważ żywią się odchodami innych zwierząt. Chociaż często wolą odchody roślinożernych ssaków, również jedzą kale mięsożerców. Są niezwykle biegli w znajdowaniu świeżego łajna. W jednym z badań obserwacyjnych ponad 4000 chrząszczy gnojowych przybyło na świeżą kupkę słonia w ciągu 15 minut. W przypadku chrząszczy gnojowych kał jest czymś więcej niż pożywieniem. Po obróceniu łajna w kulki często stoją na kulkach, aby ochłodzić stopy po przejściu przez gorącą ziemię. Kał zawiera całą wodę, której potrzebują chrząszcze gnojowe, więc nie muszą pić.
Chrząszcze dung występują w wielu odmianach, ale większość ma kolor czarny i ma okrągłe ciała z krótkimi nogami. Dowody kopalne sugerują, że chrząszcze gnojowate istnieją od co najmniej 30 milionów lat. Wczesne chrząszcze gnojowe są karmione odchodami z dużych pancerników i leniwców w Ameryce Południowej.
