Czarne wiewiórki są spokrewnione ze wschodnią szarą wiewiórką i są powszechne w środkowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych, częściach Kanady i Wielkiej Brytanii. Czarne wiewiórki mogą kojarzyć się z szarymi wiewiórkami i produkować albo czarne lub szare potomstwo.
Czarne wiewiórki żyją w gęstych lasach z dużą ilością roślinności, która służy jako źródło pożywienia. Są roślinożercami i jedzą orzechy, jagody, nasiona, żołędzie, pąki drzew, kory drzewa i grzyby.
Czarne wiewiórki są szczególnie powszechne w Ohio, Wisconsin, Minnesota, Pensylwania, Maryland, Wisconsin, Michigan, Indiana, Wirginia, Waszyngton, D.C. i Ontario w Kanadzie. Niektóre grupy czarnych wiewiórek, takie jak te w Waszyngtonie, D.C., Michigan i Ohio, są zwierzętami najeźdźcami. Kilka dzikich wiewiórek zostało wypuszczonych na wolność i ogarnęły one rodzimą populację wiewiórek. Duże grupy czarnych wiewiórek rozwijają się w Fort Mitchell, Ky., Westfield, Mass., Marysville, Kan. I California. Populacja czarnych wiewiórek również wzrosła w Wielkiej Brytanii. Według Daily Mail naukowcy uważają, że populacja czarnych wiewiórek we wschodniej Anglii wynosi około 25 000.
Czarne wiewiórki mają kilka naturalnych drapieżników, w tym jastrzębie, łasice, szopy, węże, sowy, lisy, koty i psy. Ludzie są również uważani za drapieżników, ponieważ przejęli swoje siedlisko.
