Bor ma sześć neutronów, pięć protonów i pięć elektronów. Bor jest stały w temperaturze pokojowej i jest sklasyfikowany jako metaloid, czyli półmetal, należący do grupy 13. Symbolem chemicznym boru jest B.
Bor został odkryty w 1808 roku przez chemików Gay-Lussac i Thenard we Francji i niezależnie przez angielskiego chemika Davy'ego. Obie grupy stosowały tę samą metodę izolacji boru poprzez połączenie kwasu borowego i potasu. Chociaż bor nie występuje w przyrodzie w postaci pierwiastkowej, do minerałów i związków zawierających bor należą borany, kernit, węglik boru i trójtlenek boru. Dwa izotopy boru, mianowicie boron-10 i bor-11, mają zastosowanie w przemyśle jądrowym. Bor i jego związki są powszechnie stosowane w fajerwerkach, ognioodpornych i owadobójczych.