Amerykański sen rozpoczął się w latach 30. z ambitnymi planami maksymalizacji szans, ciężko pracując, aby zarobić na życie, znaleźć finansowy sukces, posiadać dom i przejść na emeryturę wygodnie w wieku około 65 lat. American Dream powstał w 1931 roku, wprowadzony przez pisarza Jamesa Truslowa Adamsa jako dążenie do sukcesu korporacyjnego i nieograniczonych możliwości zatrudnienia. Amerykanie przyjęli idealistyczny pogląd na sukces finansowy i bezpieczeństwo w odpowiedzi na spowolnienie gospodarcze w ramach Wielkiego Kryzysu w późnych latach dwudziestych, ale amerykański Sen zmienił się z czasem wraz ze zmieniającymi się postawami kolejnych pokoleń.
Wiele czynników przyczyniło się do zmiany amerykańskiego snu. Dzieci urodzone przez rodziców w czasach Wielkiego Kryzysu nigdy nie były świadkami ekonomicznych trudności i powszechnego bezrobocia w tej dekadzie. Dlatego dzieciom brakowało tej samej motywacji i desperacji, by wylądować na rynku pracy i ciężko pracować, aby zarobić na życie. Obarczony długami, niewystarczającymi zarobkami i zmiennymi możliwościami zatrudnienia, kolejne pokolenia ograniczyły interpretację Amerykańskiego Snu, dążąc do podstaw, takich jak przyzwoite mieszkanie i umiarkowany dochód zamiast dostatku i luksusowy styl życia. Czynniki jakości życia w dużej mierze odegrały poprawioną wizję amerykańskiego snu. Młodsze pokolenia wolą handlować wyższymi dochodami z lepszą jakością życia, osiągniętymi przez przejście na emeryturę w wieku ustawowym i pracę odpowiednią do ich stylu życia.
