W "Hobbicie" JRR Tolkiena, Bilbo Baggins i krasnoludy uciekają z leśnych elfów, chowając się w pustych beczkach, które następnie zostają wypuszczone do rzeki i wyprowadzają bohaterów w bezpieczne miejsce. Bilbo jest w stanie zorganizować ucieczkę, używając pierścienia, by stać się niewidzialnym i uniknąć wykrycia przez elfy.
W tym momencie historii postać Bilbo wzrosła z dość nieśmiałej osoby do silniejszej osoby, która jest odważniejsza i chętniej podejmuje ryzyko dla swych towarzyszy. Ten wzrost postaci wynika z jego poprzednich udanych bitew z pająkami, szczególnie tymi, które usidliły go podczas snu.
Kiedy Bilbo nazywa swój miecz "Sting", umysłowo przyjmuje rolę bohatera i jest gotów podjąć ryzyko, którego wcześniej nie robił. Częściowo wynika to z faktu, że Gandalf, którego Bilbo uważał za swojego opiekuna, zniknął, pozostawiając krasnoludom i hobbita samemu sobie.
Najważniejszym aspektem zmiany Bilba w bohatera jest fakt, że oprócz przebudzenia heroicznych tendencji, które już istniały w jego wnętrzu, Bilbo pozostaje bez zmian. Nie staje się arogancki ani samolubny. Zamiast tego wykorzystuje swoje nowe umiejętności dla dobra innych, prowadząc ostatecznie bohatera do powrotu do prostego, szczęśliwego życia.
