Dorosłe psy powinny otrzymywać szczepionkę parwowirusową co trzy lata, mówi American Animal Hospital Association. Szczenięta powinny otrzymać szczepionkę parwowirusową w ramach standardowego schematu szczepień. Według ASPCA szczenięta powinny otrzymać pierwszą szczepionkę powiązaną z parwowirusem w wieku od sześciu do ośmiu tygodni, a następnie otrzymywać dawkę przypominającą co cztery tygodnie, dopóki nie osiągną wieku 16 do 20 tygodni. Szczenięta powinny mieć ostatni zastrzyk w wieku jednego roku.
Szczepionka parwowirusowa jest częścią grupy szczepionek znanych jako "podstawowe szczepionki", określa ASPCA. Szczepionki rdzeniowe są zwykle podawane w pięciu w jednym ujęciu, które chroni przed zapaleniem skóry, zapaleniem wątroby, leptospirozą, parwowirusem i paragryną. Ta szczepionka skojarzona jest również znana jako DHLPP, której nazwa pochodzi od pierwszej litery każdej choroby, przed którą chroni, według Daily Puppy.
Szczenięta, psy dorastające i psy nieszczepione są najbardziej zagrożone parwowirusem, ostrzega ASPCA. Organizacja zauważa, że Rottweilery, Doberman Pinschers, Labrador Retriever, American Staffordshire Terrier i owczarki niemieckie mają wyższe ryzyko zarażenia się chorobą niż inne rasy. Wilki, kojoty i inni członkowie rodziny Canidae również kurczą się i rozprzestrzeniają psiego parwowirusa. Leczenie parwowirusa wymaga hospitalizacji i leczenia, ale leczenie nie jest gwarantowane. ASPCA zauważa, że rutynowe szczepienia oferują najlepszy sposób ochrony przed psim parwowirusem.
