Rozwijanie umiejętności czytania i interpretowania zapisów EKG jest czasochłonne i wymaga dużego doświadczenia klinicznego. Użyj papierowego paska rytmicznego i linijki metrycznej, aby zmierzyć dokładną wysokość i szerokość różnych przebiegów, aby uzyskać najwyższy poziom wiedzy klinicznej.
-
Dowiedz się więcej na temat elektrokardiogramów
Elektrokardiogram to technologia używana do tworzenia śladów obserwowanych na monitorze serca. EKG składa się z fal, które odpowiadają zdarzeniom elektrycznym, które występują w sercu podczas pojedynczego bicia serca. Te przebiegi są nazywane falami P, Q, R, S, T i U. Ich identyfikacja jest niezbędna do zrozumienia EKG. EKG jest często wykonywane w kilku różnych konfiguracjach zwanych leadami. Poniższa informacja dotyczy śladów uzyskanych w Ołów II.
-
Zidentyfikuj falę P
Fala P jest pierwszym widocznym zdarzeniem elektrycznym w śledzeniu EKG i reprezentuje depolaryzację lewego przedsionka, które jest zdarzeniem inicjującym skurcz serca. Normalna fala P odchyla się w górę powyżej linii podstawowej.
-
Zidentyfikuj kompleks QRS
Kompleks QRS reprezentuje depolaryzację i skurcz lewej komory. Rozpoczyna się od odchylonej do dołu fali Q, po której następuje odbita w górę fala R, a następnie odbita w dół fala S. Normalny zespół QRS wygląda jak odwrócona "V." Nieprawidłowo ukształtowany zespół QRS często wskazuje na pewien rodzaj bloku serca.
-
Zidentyfikuj falę T
Fala T reprezentuje repolaryzację komór. Zwykle wygląda na mały, nieco spłaszczony kształt fali, który odchyla się w górę. Wysokie, kolczaste fale T czasami wskazują na nienormalnie wysoki poziom potasu we krwi, podczas gdy wysoka, szeroka fala T często wskazuje na rodzaj ataku serca, znanego jako zawał mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST, lub STEMI.
-
Zidentyfikuj falę U
U podąża za falą T i pojawia się jako lekko spłaszczona forma fali, która odchyla się w górę. Repolaryzuje wyspecjalizowane włókna w sercu zwane włóknami przewodzącymi Purkinjego. Fala U nie jest widoczna w każdym EKG.
-
Ustal tętno
Prostym sposobem określenia częstości akcji serca jest policzenie liczby zespołów QRS na minutę na monitorze serca. Podczas korzystania z papieru EKG, policz liczbę dużych kwadratów pomiędzy każdą falą R i podziel tę liczbę przez 300, aby określić szybkość. Użyj tego obliczenia tylko dla zapisów EKG, w których częstość akcji serca mieści się w granicach normy od 60 do 100 uderzeń na minutę.
-
Określanie częstości akcji serca dla szybkich lub wolnych rytmów
Jeśli dana osoba ma bardzo szybkie bicie serca, określ szybkość, licząc liczbę małych kwadratów między falami R i podziel liczbę przez 1,500. W przypadku bardzo wolnych lub nieregularnych rytmów policz liczbę fal R w 10-sekundowym pasku rytmów i pomnóż liczbę przez 6.
