Szary wilk (Canis lupis) pochodził z Eurazji w epoce plejstocenu, około miliona lat temu, i wyemigrował do Ameryki Północnej około 750 000 lat temu. Przodkowie wilków pojawili się w epoce paleocenu, niektórzy 60 milionów lat temu. Były to prymitywne drapieżniki, zanim kły i rodziny kotów stały się wyraźne.
Kolejny gatunek wilka, groźnego wilka lub Canis dirus, pojawił się mniej więcej w tym samym czasie co szary wilk. Straszliwy wilk ewoluował szybciej i współistniał z szarym wilkiem, ale gatunek już wyginął. Szary wilk stał się dominującym psim drapieżnikiem w Ameryce Północnej około 7000 lat temu.
Podczas gdy ludzie stanowią zagrożenie dla siedlisk popielatych wilków, gatunek uważany jest za gatunek najmniej interesujący dla Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. Czerwony wilk (Canis rufus), również znaleziony w Ameryce Północnej, jest uważany za krytycznie zagrożony. Inny gatunek wilka, wilk Abisyński (Canis simensis), występuje tylko w Etiopii, gdzie jego populację szacuje się na 550 wilków.
