Brytyjska jednostka cieplna, czyli BTU, jest jednostką energii potrzebnej do zmiany temperatury kufla wody o jeden stopień Fahrenheita. Jedna stopa sześcienna lub CF gazu ziemnego może zmienić temperaturę równą około 1000 BTU. Dlatego przepływ 1 stopy sześciennej na godzinę, czyli CFH, gazu ziemnego jest równoważny zapewnieniu w przybliżeniu 1000 BTU na godzinę.
Zawartość energetyczna gazu ziemnego zależy od jego składu, co oznacza, że nie ma uniwersalnego współczynnika konwersji między objętością a energią. Klienci mieszkający na rynku gazu ziemnego uzyskują tzw. Termy na rachunkach. Jeden term odpowiada 100 000 BTU. W przemyśle gazu ziemnego MBTU, który jest krótką formą dla miliona BTU, są czasami wykorzystywane do porównywania zawartości energii między różnymi gazami ziemnymi i paliwami.
W 2009 roku na co dzień przeciętny amerykański dom zużył 193 stopy sześcienne gazu ziemnego. Ustalenie, czy gaz ziemny lub olej opałowy jest bardziej wydajny, jest dobrym ćwiczeniem w zakresie efektywności energetycznej. Zakładając, że 1025 BTU na metr sześcienny gazu ziemnego i że 8100 stóp sześciennych zostanie zużyte w ciągu roku, zużywa się łącznie 83 332 500 BTU. Porównaj to zużywając 584 galonów oleju opałowego o wartości 138690 BTU na galon, co daje 80 994 496 BTU. W tym przykładowym scenariuszu gaz ziemny jest mniej wydajny niż olej opałowy przy ogrzewaniu domu. Koszt energii elektrycznej można następnie obliczyć w oparciu o całkowite BTU i decyzję o zużyciu paliwa.