Symbol kierunku mapy nazywa się różą z kompasu, a prosty symbol róży kompasowej może przedstawiać tylko cztery główne kierunki północy, wschodu, zachodu i południa. Róża kompasu została wykorzystana na wykresach , atlasy i mapy nawigatorów od XIV wieku. Bardziej szczegółowa róża kompasu może pokazywać wiele innych kierunków.
Róża wiatrów również może wskazywać kierunek na południowy wschód, północny zachód, południowy zachód i północny wschód, które nazywane są pierwotnymi kierunkami międzykolkowymi. Róża kompasu może zawierać drugorzędne kierunki międzykręgowe, które są ośmioma kardynalnymi punktami znajdującymi się pomiędzy głównymi i pierwotnymi kierunkami kardynalnymi. Niektóre z tych głównych punktów to północ-północny-wschód, wschód-południowy-wschód i południowy-południowy-wschód.
Urządzenia z różą z kompasem pochodzą z 1300 roku, kiedy marynarze używali ich do celów nawigacyjnych. Róża kompasu pochodziła z róży wiatrów, która została wykorzystana do pokazania kierunku wiatru. Róża wiatrów miała osiem głównych kierunków wiatru, które zostały podzielone na 32 kierunki wiatru.
Nazwy tych 32 punktów kompasu podano za pomocą kierunku i azymutu. Na przykład północ jest podawana przez kierunek punktu 0 i azymut 0 stopni i 0 sekund. Przesuwając się w prawo na kompasie, zachód odpowiada azymutowi 270 stopni i 0 sekund. W przeszłości marynarze musieli uczyć się wszystkich tych punktów kompasu. Większość symboli róży wiatrów widzianych dzisiaj na mapach może nie zawierać tych 32 głównych punktów kierunkowych.
