Huragany są roznoszone na całym świecie przez panujące globalne wiatry. Kiedy huragan formuje się na Oceanie Atlantyckim, łączy się w pasmo wiatrów zwanych wiatrem, które wieje ze wschodu na zachód w niskie szerokości geograficzne. Gdy huragan zbliża się do lądu, lokalne warunki pogodowe stają się znacznie większym czynnikiem w jego ruchu. W szczególności strefy wysokiego ciśnienia mogą zablokować lub skierować huragan ze swojej ścieżki.
Jeśli huragan porusza się powyżej 30 stopni szerokości geograficznej, może napotkać podzwrotnikowy, względnie stabilny masę powietrza pod wysokim ciśnieniem we wschodniej części Karaibów. Jeśli przemieści się wokół tego centrum wysokiego ciśnienia, napotka na zachód, pas wiatru, który wieje z południowego zachodu na północny wschód. Właśnie dlatego huragany, które skręcają na północ przed dotarciem do Stanów Zjednoczonych, często schodzą z powrotem na północny wschód, całkowicie ominąwszy kraj.
Podobnie, cyklony w innych częściach świata podlegają podobnym wiatrom. Te, które formują się na wschodnim Pacyfiku, są wysadzane na zachód przez wiatry handlowe w kierunku Azji, lub przechodzą przez subtropikalny szczyt Pacyfiku i przesuwają się na północ. Cyklony, które tworzą się na południowym Pacyfiku, również przemieszczają się na zachód, ale podobny pas zachodnich terenów istnieje, by zakrzywiać burzliwe burze na południowy wschód. Burze, które formują się na Oceanie Indyjskim, występują w regionie bez silnych wiatrów, a zatem są wyjątkowo nieprzewidywalne w ich ruchach.
