Martin Luther King Jr prowadził protesty, które ogólnie były pokojowe i nie niszczące. Jego protesty często miały konkretne cele, a ich taktyka została dobrze określona. Wiele z jego protestów stanowiło część większych strategii gospodarczych.
Jeden z najbardziej udanych protestów króla był przeciwko systemowi transportowemu Montgomery w Alabamie po aresztowaniu Rosy Parks. Czarni byli głównymi klientami usług autobusowych, a wpływ króla wpłynął na to znacznie, ponieważ większość jego użytkowników była czarna. Zdolność króla do organizacji okazała się jedną z jego najsilniejszych broni w walce z dyskryminacją.
Król przyznał Mahatma Gandhi inspirując swoją wizję pokojowego protestu. Zdolność Gandhiego do organizowania pokojowych protestów na dużą skalę miała kluczowe znaczenie dla wypędzenia Brytyjczyków z Indii, a król był w stanie usprawiedliwić podobne protesty z użyciem chrześcijańskiej teologii. King uznał, że brak przemocy jest czymś więcej niż tylko strategią osiągnięcia celu, a postrzegana jest również jako sposób na życie.
Jednakże król żywił współczucie dla innych przywódców praw obywatelskich, którzy opowiadali się za bardziej radykalnymi, a czasem gwałtownymi protestami. Słynnie nazwał zamieszki "językiem niesłyszanym" i rozmawiał z ludźmi, którzy chcieli silniejszego działania. Ponadto King skupił się na kwestiach wykraczających poza dyskryminację rasową, szczególnie pod koniec lat sześćdziesiątych. King wypowiedział się przeciwko wojnie w Wietnamie i przekonywał, że prawa ekonomiczne są niezbędne dla ludzi wszystkich ras.
