Bromek srebra stosuje się w fotografii jako składnik emulsji, która pomaga w opracowaniu obrazu fotograficznego. Bromek srebra jest wrażliwy na światło, a po zawieszeniu w żelatynie ziarna srebrnego bromku tworzą fotograficzną emulsję. Po ekspozycji na światło, bromek srebra rozkłada się iw rezultacie zachowuje obraz fotograficzny.
W 1874 r. J. Johnston i W.B. Bolton wynalazł emulsję ujemną, używając bromku srebra do chemicznego opracowania zdjęć. W ciągu 4 lat Charles Bennett udoskonalił metodę i zwiększył szybkość wywoływania obrazu fotograficznego. Odkrycie było takie, że w wieku 89,6 stopni Fahrenheita emulsja wytworzona z żelatyny i bromku srebra staje się bardziej wrażliwa na światło.
Aby użyć bromku srebra w fotografii, należy go przekształcić w emulsję fotograficzną. Tworzy się go na octanie celulozy za pomocą cienkiej warstwy żelatyny. Żelatyna jest potrzebna do zwiększenia wrażliwości na światło emulsji.
Gdy srebrny bromek tworzy obraz fotograficzny, obraz musi zostać opracowany. Ziarna bromku srebra, które zareagowały na światło, stają się metaliczne srebro, podczas gdy te, na które nie ma wpływu światło, nie zmieniają się. Te pozostałe ziarna są wymywane w roztworze utrwalającym.
Metoda tworzenia fotografii żelatynowej i bromkiem srebra była ważnym krokiem dla fotografii astronomicznej, ponieważ pozwalała na uchwycenie obiektów emitujących słabe światło na kliszy fotograficznej. Naukowcy wykorzystali metodę bromku srebra do wyprodukowania pierwszych dobrych obrazów Jowisza i Saturna w 1879 i 1886 roku.
