Jak traktowano kobiety w XIX wieku?

Życie kobiet w XIX wieku różniło się znacznie w zależności od ich klasy i miejsca zamieszkania. Wspólną nić, która łączy je ze sobą, jest obowiązek lub obowiązki i ograniczenia narzucone im przez społeczeństwo.

Codzienne życie kobiet i mężczyzn było wyraźnie podzielone w XIX wieku. Od ludzi oczekiwano wykonywania określonych obowiązków i wypełniania określonych ról w oparciu o ich płeć, aby zapewnić, że dom i społeczność działały tak sprawnie, jak to tylko możliwe. Dla mężczyzn oznaczało to zazwyczaj pracę na wolnym powietrzu i udział w funkcjach miejskich. Kobiety jednak były znacznie bardziej ograniczone w swoich ruchach. Większość ich pracy była wykonywana w domu i wokół niego. Zadania takie jak szycie, spinning, gotowanie, czyszczenie i ogrodnictwo były znane większości kobiet pracujących w klasie robotniczej. Małżeństwo i dzieci były również nieuniknione dla większości kobiet, ponieważ zapewniały pewien stopień bezpieczeństwa i statusu społecznego.

W wielu miejscach kobiety nie były w stanie odziedziczyć majątku ani pieniędzy. Jednak pomimo tego, że nie byli wówczas legalnymi obywatelami, wiele kobiet starało się zachować pewien stopień autonomii. Kobiety często prowadzą własne małe firmy z domu, handlując domowym materiałem lub jedzeniem za gotówkę lub inne towary. Są też relacje o kobietach podejmujących pracę poza domem, szczególnie w początkach industrializacji. Mimo to większość kobiet, szczególnie tych z niższych klas pracujących, musiała zrezygnować z bardzo ograniczonego życia w cieniu ludzi z ich społeczności.