Podczas I wojny światowej termin "mobilizacja" odnosił się do zbierania żołnierzy i zaopatrzenia i był gotowy do wojny. Rosja po raz pierwszy użyła tego terminu w kontekście militarnym, począwszy od lat 50. XIX wieku, gdy mówili o ich armia jest gotowa.
W 1914 r. wrogowie kraju widzieli militarną mobilizację jako akt wojenny. Skomplikowane plany mobilizacji odegrały ważną rolę w początkach I wojny światowej, ze względu na ten ogólny zwyczaj i prawo prowadzenia wojny. W okresie poprzedzającym pierwszą wojnę światową wielkie mocarstwa nie miały wystarczającej liczby ludzi, którzy byli aktywnie zobowiązani do wygrania wojny. Kiedy nadszedł czas wojny, zmobilizowali oni mężczyzn do obowiązkowej służby wojskowej, aby uzyskać tę siłę roboczą.
