John Cabot urodził się jako Giovanni Caboto we Włoszech, ale przeniósł się do Anglii w 1495 roku, gdzie reprezentował Anglię jako podróżnik i nawigator. Żył w latach 1450-1499.
W 1497 roku popłynął do Kanady, na prośbę króla Anglii Henryka VII na statku "Matthew". Wylądował 24 czerwca 1497 r. I zdobył ziemie dla Anglii wraz z jednym z jego trzech synów, Sebastianem Cabotem, który również był w podróży. Następnie zbadał wybrzeże Kanady, gdzie nazwał wiele wysp. Został wysłany na poszukiwanie północno-zachodniego przejścia, które zaprowadzi żeglarzy w Ameryce Północnej i do Azji. Jednak nie mógł znaleźć przejścia i nie udało mu się. Uważał jednak, że dotarł do północno-wschodniej Azji w tym fragmencie.
Cabot wyruszył na swoją drugą wyprawę, która była znacznie większa, w 1498. Nie wiadomo, dokąd wyruszył na tę wyprawę i uważa się, że mógł dotrzeć do Ameryki. Cabot był pierwszym nawigatorem i odkrywcą, który mógł zdobyć ziemię dla Wielkiej Brytanii. Zmarł w 1499 roku.
Cabot był synem handlarza przyprawami. Po raz pierwszy nauczył się żeglować od włoskich marynarzy i kupców, z którymi się spotykał dzięki profesji ojca. Opuścił Wenecję jako dłużnik w listopadzie 1488 i wylądował w Anglii z powodu Krzysztofa Kolumba, który był wielką inspiracją dla Cabota.
