Narodowość jest określana przez urodzenie lub naturalizację i jest definiowana jako grupa ludzi mieszkających razem w kraju, który często ma wspólny język, historię, zwyczaje i tradycje. Narodowość wymaga przynależności do suwerennego państwa lub narodu, a na całym świecie istnieją obszary, w których narodowość zależy od przynależności etnicznej. Narodowość zapewnia ochronę państwa i jurysdykcji nad ludźmi.
Tradycyjnie każde państwo ma prawo decydować o obywatelach, a tego rodzaju determinacja jest częścią prawa obywatelstwa. Narodowość zasadniczo różni się od obywatelstwa i może obejmować osoby niebędące obywatelami i obywateli. Obywatelstwo wyklucza osoby niebędące obywatelami i oferuje obywatelom prawo do wnoszenia wkładu w politykę poprzez kandydowanie w wyborach i głosowanie. Narodowość odnosi się do przynależności do narodu na podstawie wkładu ludzi w tożsamość narodu, na ogół opartego na zwyczajach lub stowarzyszeniach kulturowych i etnicznych.
Zdarzają się przypadki, gdy ludzie są uważani za obywateli o pseudoautonomicznym statusie. Na przykład, kiedy władza jest przekazywana większemu rządowi, na przykład określonym plemionom rdzennych Amerykanów w Stanach Zjednoczonych, ludzie są uważani za obywateli. Istnieją również przepisy hiszpańskie, które uznają mieszkańców autonomicznych regionów Galicji, Andaluzji, Walencji, Aragonii i Katalonii za odrębne narodowości. We Włoszech są niemieccy mówcy z Południowego Tyrolu, którzy są uznawani za obywateli Austrii.
