Migracja wewnętrzna odnosi się do osób w kraju przeprowadzających się do innej lokalizacji w jej granicach, podczas gdy migracja zewnętrzna, określana również jako migracja międzynarodowa, odnosi się do aktu migracji transgranicznej z jednego kraju do drugiego. Zwykle motywy migracji wewnętrznej i zewnętrznej różnią się.
Przyczyny migracji wewnętrznych są często edukacyjne lub ekonomiczne. Na przykład w XIX wieku wielu ludzi wyemigrowało ze wschodniego wybrzeża na zachodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, aby wykorzystać możliwości gospodarcze. Migracja zewnętrzna odbywa się również z powodów edukacyjnych lub ekonomicznych, ale często ma ona charakter polityczny. Migranci międzynarodowi to czasami uchodźcy lub osoby ubiegające się o azyl uciekające przed wojną, klęskami żywiołowymi, dyskryminacją religijną lub polityczną. Tymczasowi migranci zewnętrzni poruszają się tylko przez określony czas, na przykład umowę o pracę, program studiów lub zaprzestanie konfliktu zbrojnego. Stali migranci zewnętrzni planują uzyskać obywatelstwo lub przynajmniej uzyskać stałe miejsce zamieszkania w kraju, do którego się przenoszą.
Migracje zagraniczne mają głęboki wpływ na społeczeństwa i gospodarki dotkniętych krajów. Wiele krajowych i międzynarodowych agencji zajmuje się kwestiami migracji, w tym Międzynarodową Organizacją ds. Migracji, Międzynarodową Siecią ds. Migracji i Rozwoju oraz Wysokim Komisarzem Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. Według amerykańskiego Departamentu Stanu powołującego się na statystyki U.N. na całym świecie było 244 miliony migrantów, co stanowi ponad 3 procent światowej populacji.
