W starożytnych Atenach większość chłopców interesowała się życiem, w tym chodzeniem do szkoły i grania w gry. Jednak niektórzy chłopcy, którzy byli uważani za chorych lub słabych, mieli dla nich bardzo różne ścieżki.
Ojcowie byli w stanie zdecydować, czy nowe dziecko, zarówno chłopcy, jak i dziewczęta, może żyć. Jeśli dziecko zostało uznane za zbyt słabe lub było niechciane, pozostawało na zewnątrz, by umrzeć. Każdy, kto znajdzie dziecko, będzie mógł go adoptować i wychować jako swoje dziecko lub niewolnicę.
Chłopcy, którzy zostali przetrzymani, zostali wysłani do szkoły w wieku 7 lat. Nauczyli się czytać i pisać. Biedni chłopcy często nie otrzymywali tej samej jakości edukacji, ponieważ nauczyciele szkolni byli opłacani bezpośrednio przez rodziców.
Gra w dzieci była ważną częścią życia chłopców w Grecji. Chłopcy bawili się grzechotkami, obręczami, oryginalną formą podnośników i innymi grami, w tym kulkami. Zawsze istniał duch rywalizacji, który przenikał gry dla dzieci, podobnie jak przekonania konkurencyjne greckiego społeczeństwa. Nacisk kładziono na stwierdzenie wyraźnych zwycięzców i przegranych w każdej grze oraz nacisk na oszustwa, manipulacje i sztuczki w grach, które nie są często używane w nowoczesnych podobnych grach.
