Buddyzm rozpoczął się w VII wieku pne, kiedy Budda Siakjamuni rozpoczął nauczanie ścieżki do oświecenia, po tym jak sam został oświecony pod drzewem Bodhi, żyjąc w lesie po tym, jak zrezygnował z roli księcia. Budda zaczął szerzenie czterech szlachetnych prawd. Te prawdy były pierwszymi szprychami pierwszego obrotu koła Dharmy.
Symbol koła Buddy wyjaśniający Dharmę stał się jednym z najważniejszych symboli buddyzmu. Budda później nauczał więcej prawd, które dotyczyły drugiego i trzeciego zwoju koła. Ostatecznie, cztery prawdy są prekursorami ośmiokrotnej ścieżki do wyzwolenia ludzkości od cierpienia, a ostatecznie do oświecenia. Osiem szprych koła stanowi osiem kroków do oświecenia. Prawdy są zasadniczo takie, że cierpienie jest nieuniknione, trzeba uwolnić się od cierpienia, aby je kontrolować, zrozumieć prawdziwą naturę człowieka poprzez Nirwanę lub "przebudzenie" jest kluczem do uwolnienia się od cierpienia, a puszczanie ograniczeń rzeczywistości jest jedynym sposób na osiągnięcie oświecenia. Chociaż Budda przez całe życie dawał wiele przemówień, dopiero kilkaset lat po jego śmierci buddyzm zaczął zyskiwać znaczące zwolenników. Dzisiaj buddyzm jest czwartą najczęściej praktykowaną religią na świecie po chrześcijaństwie, islamie i hinduizmie. Jednakże nazwa Buddyzm nie była praktykowana aż do początku XIX wieku.
