Kiedy Brabantio, ojciec Desdemony, zdaje sobie sprawę, że jego córka poślubiła Otella, jego reakcja jest wściekła. Przechodząc do miejsca, w którym Othello spotyka się z weneckimi senatorami, Brabantio oskarża Otella o używanie magii, by uwieść jego córkę .
Brabantio jest zdenerwowany, ponieważ Othello nie jest wenecki, ale mauretański. Jak, pyta, może pokojówka tak "delikatna, uczciwa i szczęśliwa" udaje się do "okopconego łona" lub czegoś takiego, o ile nie ma w tym magii. Othello broni się, mówiąc, że dzięki wojennym opowieściom, a nie czarów, uwiódł Desdemona. Książę Wenecji przekonany jest swoją obroną i zeznaniem Desdemony, a on uznaje małżeństwo za legalne. Zdenerwowany, ale zrezygnowany, Brabantio odchodzi, ale ostrzega Otella, że Desdemona może kiedyś go oszukać, sadząc ziarno strachu przed zdradą, które później kwitnie z tragicznymi skutkami.