Jean Jacques Rousseau był pisarzem, kompozytorem i filozofem w 1700 roku, który miał wiele osiągnięć, w tym publikował prace, które wpływają na literaturę, społeczeństwo i politykę, tworząc opery i przyczyniając się do teorii muzyki. Teorie polityczne Rousseau służyły jako katalizatory zarówno rewolucji amerykańskiej, jak i francuskiej. Jego pismo "Julie, ou la nouvelle Heloise" służy jako prekursor romantyzmu w literaturze i fikcji.
Pierwsze opublikowane dzieło Rousseau i pierwsza opera "Les Muses Galantes" doprowadziły do przyjaźni z Wolterem. W 1950 r. Wygrał konkurs esejowy z Akademii w Dijon za pracę "Dyskurs o sztuce i nauce", w której poruszono kwestię wpływu obu podmiotów na moralność człowieka. Jego "Dyskurs o pochodzeniu i podstawach nierówności" z 1754 r. Potwierdził, że zinstytucjonalizowane życie prowadzi do zepsucia naturalnej dobroci człowieka. W 1762 r. Rousseau opublikował dwa niezwykle ważne utwory "Emile" i "The Social Contract". "Emile", znany również jako "O edukacji", zawierał poglądy Rousseau na monarchię i rząd jako całość. Dzieło twierdziło, że instytucja religii różniła się od naturalnej religii człowieka, która spowodowała powstanie kościołów przeciwko niemu, zakazała jego książek we Francji i Genewie i spowodowała, że musiał uciekać przed władzami, którzy aresztują go i prześladują za jego przekonania.
