Zarządzanie zachowaniem jest procesem, który prowadzi ludzi do zmiany ich działań w określonym kontekście. Zarządzanie zachowaniem jest zazwyczaj używane do zmiany negatywnych zachowań i nawyków, takich jak te, które występują w edukacji i zdrowiu behawioralnym. Proces obejmuje identyfikację negatywnych zachowań, podnoszenie świadomości na temat zachowań alternatywnych, zmianę środowiska w celu ograniczenia negatywnych zachowań i oferowanie pozytywnego wzmocnienia w celu zachęcenia do zachowań alternatywnych.
Rodzice stosują techniki zarządzania zachowaniem w celu zmiany zachowania dzieci w domu. Rodzice zaczynają od zidentyfikowania czynników, które powodują, że negatywne zachowanie jest bardziej prawdopodobne. Czynniki te nazywane są wyzwalaczami, a ich identyfikacja jest ważnym krokiem w zarządzaniu zachowaniem. Druga część zarządzania zachowaniem odnosi się do samych zachowań. Wymaga to od osoby zidentyfikowania zachowań, które chce zachęcić i które zachowania zniechęcają. Identyfikacja konsekwencji negatywnych zachowań jest ostatnim krokiem w podstawowym zarządzaniu zachowaniem.
Zarządzanie zachowaniem jest trudniejsze, gdy dana osoba ma podstawowy stan, który powoduje negatywne zachowanie. Dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi częściej źle się zachowują niż inne dzieci bez ADHD. Proces zarządzania zachowaniem działa w taki sam sposób, z tym że większy nacisk kładzie się na nagradzanie dobrego zachowania i karanie złych zachowań. Eksperci twierdzą, że idealne podejście do zarządzania zachowaniami dla dzieci koncentruje się na rozwiązaniach i tym, co dziecko już robi, a nie na negatywnych zachowaniach.
