Większość ekspertów zgadza się z dominującą interpretacją "Kiedy byłem jeden-na-dwadzieścia" przez AE Housman jest to, że młody człowiek nie bacząc na radę starszego mężczyzny na temat miłości iw rezultacie doświadcza bólu utraconej miłości. Wiersz łączy wątki energicznej głupoty młodości z tematyką straty i bólu.
Wiersz otwiera starszy mężczyzna, który doradza 21-letniemu mężczyźnie, aby rozdawał pieniądze i bogactwo, ale nigdy jego serce. 21-latek przyznaje, że bezużyteczne było próby ostrzeżenia go przed niebezpieczeństwami miłości, ponieważ nikt nie będzie słuchał w tym wieku. Następnie starszy mężczyzna ostrzega go, że koszt będzie bolesny. Kiedy 21-latek kończy 22 lata, odpowiada na mądrość tego człowieka, mówiąc: "A, och," to prawda, "to prawda!" (wiersz 16). Przyznaje, po tym, jak wyszedł i zignorował radę i zapłacił cenę, że koszt jest bolesny. Styl Housmana jest lekkomyślny i muzyczny, ale przesłanie jego wiersza jest wzruszające i pełne mądrości. Ten wiersz przypomina, że miłość nie zawsze jest logiczna lub mądra, a młody człowiek w tym wierszu musiał się tego nauczyć poprzez doświadczenie.
