Obiekty ceramiki sięgają 24 000 B.C. Ceramika i wytwarzanie glinianych przedmiotów poprzez dodanie wody i ciepła jest jedną z najstarszych gałęzi przemysłu na świecie.
Niektóre z najstarszych ceramiki datowane są na okres neolitu i obejmują przedmioty, takie jak figurki, które prawdopodobnie były używane do celów ceremonialnych. Podczas wczesnego okresu neolitu na irańskim Plaeau budowano ceramikę. Różne starożytne wyroby garncarskie z okresu neolitu również znaleziono w Chinach, Japonii, Czechach, Rosji, Afryce i Ameryce Południowej. O 14 000 pne płytki ceramiczne wytwarzano w Indiach i Mezopotamii.
Ceramika polega na kształtowaniu gliny i ogrzewaniu jej w jakiejś formie pieca, gdzie wilgoć jest usuwana, a jej kształt twardnieje do postaci stałej. Wczesne piece były często dziurami wykopanymi w ziemi. Pierwsze glinianej cegły i ceramiki do przechowywania sięga około 10.000 B.C.
Wiele z najwcześniejszych form garncarstwa było oczywiście i nieszkliwionych. Jednak techniki wytwarzania glazów do ceramiki również rozwijały się w czasie. Później ceramika z Półwyspu Irańskiego pokryta była białą powłoką glinianej gliny. Egipskie garncarze rozwinęli formę szkliwa między 8 000 a 5 000 p.n.e. Ostatecznie do szkliwa dodano kolory i pojawiła się pierwsza ceramika z fioletowym, żółtym, czerwonym, zielonym i brązowym. Artykuły te pochodzą z IX wieku, a niektóre mają połyskowy, jasny płaszcz z połyskiem.
