Historia Hugo i Imeldy, pary żyjącej w Santa Rosa, opowiada o tym, dlaczego kobiety myją naczynia. Ta historia jest często wykorzystywana w kulturoznawstwie, ponieważ mówi o tym, jak tradycja pojawiła się na Filipinach.
W tym opowiadaniu żona Imelda zmusza męża Hugo do mycia własnych potraw, grożąc mu miotłą, jeśli odmówi. Hugo w końcu zmęczyło się myciem naczyń po pracy w polu i odmawia. W sporze, który się pojawia, para zakłada, że ten, kto mówił pierwszy, musi na zawsze czynić naczynia. Cisza trwała tak długo, że sąsiedzi sądzili, że para umarła i przybyli, aby ich pogrzebać. Imelda, przerażona na myśl o umieszczeniu w trumnie, przemówiła najpierw, krzycząc: "Nie dotykaj nas!" Hugo krzyknął z radości, bo jego kobieta będzie musiała robić potrawy na zawsze.