Różnica między większymi i mniejszymi prorokami polega na różnicy w długości ich książek. Główni prorocy są znacznie dłużsi i mniej liczni. Drobni prorocy mają mniejszą długość i są liczniejsi.
Oznaczenia "główne" i "drobne" wcale nie sugerują, że jeden zestaw proroków jest ważniejszy od drugiego. Długość jest głównym czynnikiem decydującym przy podejmowaniu decyzji, czy prorok jest większy, czy mniejszy. Obie etykiety są używane ściśle w Starym Testamencie.
Jest pięć książek od głównych proroków. Łącznie, te książki zawierają 167 rozdziałów, z których najdłuższy składa się z 66. Izajasza, najdłuższy, wraz z Jeramiah, Lamentations, Daniel i Ezekiel, tworzą głównych proroków.
Jest 12 ksiąg oznaczonych jako drobne proroctwa, które łącznie zawierają tylko 67 rozdziałów. Najkrótszy ma tylko jeden rozdział. Można je często przeczytać w jednym krótkim posiedzeniu. Nieletni prorocy to: Ozeasz, Joel, Obadiasz, Jonasz, Mika, Nahum, Habakuk, Sofoniasz, Aggeusz, Zachariasz i Malachiasz.
Te książki są zawarte we wszystkich chrześcijańskich Bibliach, które mają Stary Testament i zawsze pojawiają się w tej samej kolejności w tych Bibliach. W tekstach żydowskich prorocy często są jednak inaczej ułożeni. Te książki są uważane za ważne dla założenia obu religii.
