Najbardziej podstawową różnicą między komedią szekspirowską a tragedią jest to, że komedie mają zazwyczaj szczęśliwe zakończenia, w których żyje większość postaci, podczas gdy tragedie mają co najwyżej słodko-gorzkie zakończenia i bohaterów, którzy umierają. Jednak jest też więcej subtelne różnice, a niektóre dramaty Szekspira nie należą do żadnej z kategorii.
Komedie koncentrują się bardziej na sytuacjach niż na postaciach. To powstrzymuje publiczność od wczuwania się w trudną sytuację postaci, która może umniejszać humor okoliczności, w jakich bohaterowie komediowi się znajdują. Wielokrotne linie fabularne, w których bohaterowie oddzielają się i łączą, posługują się kalamburami, zamętem na tle tożsamości, konfliktami rodzinnymi i młodą miłością są również powszechne sygnały, że gra to komedia.
Podczas gdy tragedie mają pewne cechy komedii, takich jak niekiedy skupianie się na młodej miłości i konfliktach między rodzinami, inne elementy są bardziej wyraźne. Tragedie są znacznie poważniejsze, skupiają się na bohaterach, aby emocjonalnie zainwestować publiczność w nieuniknioną stratę bohatera i podkreślić uczciwość postaci lub jej brak. Mają także tendencję do podążania za starszą definicją tragedii Arystotelesa, w której bohater szlachetnego narodzenia zostaje zrujnowany przez swoją tragiczną wadę, jedyną niedoskonałość w jednostajnym charakterze osoby.
Warto również zauważyć, że istnieją inne kategorie dramatu szekspirowskiego. Historie, na przykład, kronikają wyczyny angielskiej rodziny królewskiej i koncentrują się na postępach społeczeństwa; zachowują równowagę między tragedią a komedią. Tymczasem romanse zazwyczaj obejmują miłość i są poważnymi historiami, które kończą się szczęśliwie, a tragikomedia łączy elementy komedii i tragedii.
