Komunikacja mikrofalowa jest wykorzystywana do komunikacji na niewielkie odległości, podczas gdy komunikacja satelitarna może być ustanowiona na duże odległości. Komunikacja mikrofalowa jest idealna dla transmisji telewizyjnych i radiowych, a komunikacja satelitarna służy do komunikacji ze statkami i samoloty, przekazywanie połączeń telefonicznych i zapewnianie łączności w odległych obszarach.
Mikrofale można skupiać i odbierać za pośrednictwem anten antenowych. Zakres sygnału mikrofal nie wykracza daleko poza widoczny horyzont. Odbiorniki są zwykle umieszczane na wysokich budynkach lub szczytach gór i szczytach gór, ponieważ im wyższy jest odbiornik, tym dalej sygnał może być nadawany. Stany Zjednoczone zostały rozlokowane przez sieć mikrofalowych stacji przekaźnikowych od lat sześćdziesiątych.
Komunikacja satelitarna przesyła sygnał przez satelitę i, w zależności od typu systemu, może dotrzeć do wszystkich obszarów Ziemi. Nie wymagają zainstalowanych środków trwałych, infrastruktury naziemnej ani specjalnie rozmieszczonych stacji naziemnych. Służą one do świadczenia usług telekomunikacji satelitarnej, połączeń z bezpośrednim nadawaniem, usługą satelitarną i indywidualnymi łączami satelitarnymi.
Komunikacja mikrofalowa i satelitarna współpracują z pasywnymi i aktywnymi satelitami. Satelity pasywne to plastikowe balony z metalową powłoką, które odbijają sygnały mikrofalowe dochodzące z jednej części Ziemi do drugiej. Aktywne satelity wzmacniają odebrane sygnały mikrofalowe.
