Lotna pamięć wymaga prądu lub jakiegoś prądu do przechowywania informacji, a nieulotna pamięć nie. Większość komputerów ma oba typy pamięci. Pamięć o dostępie swobodnym jest przykładem pamięci ulotnej, a pamięć tylko do odczytu jest przykładem pamięci nieulotnej.
W przypadku pamięci ulotnej prąd płynący przez komputer pomaga w utrzymaniu pamięci. W przypadku pamięci RAM system operacyjny wykorzystuje tę pamięć tylko podczas operacji. Po
zasilanie jest wyłączone, pamięć RAM jest wyczyszczona. Pamięć nieulotna nie wymaga żadnej mocy do przechowywania informacji. Dlatego ludzie używają pamięci ROM i pamięci flash do przechowywania zdjęć, dokumentów i innych ważnych informacji. Gdy zasilanie komputera jest wyłączone, ważne informacje nadal istnieją i są dostępne później.
Pamięć ulotna ma tendencję do pracy szybciej niż pamięć nieulotna. Z tego powodu komputery wykorzystują pamięć ulotną do zadań, które wymagają szybkich czasów odpowiedzi i potrzebują pamięci tylko w niewielkich odstępach czasu. Pamięć nieulotna wydaje się wolniejsza, ponieważ musi zapisywać i zapisywać dane, aby użytkownicy mogli ponownie do niej zadzwonić. Pamięć nieulotna jest również wielokrotnego zapisu, co oznacza, że użytkownicy mają możliwość usuwania zapisanych na niej informacji.