Od 2015 roku średnia długość życia osoby z zespołem Pradera-Williego wynosi 30 lat, ale niektóre osoby z tym schorzeniem żyją ponad 60 lat, zauważa The New York Times Magazine. Otyłość związana z otyłością powikłania powodują najwięcej zgonów wśród osób z zespołem Pradera-Williego.
Błąd w genach na chromosomie 15 prowadzi do zespołu Pradera-Williego, powodując niekontrolowany głód, niedorozwój seksualny, zahamowanie wzrostu i komplikacje behawioralne, zauważa Mayo Clinic. Z powodu dysfunkcjonalnego podwzgórza, osoby z zespołem Pradera-Williego nie odczuwają uczucia sytości lub są pełne; i ten niekontrolowany apetyt prowadzi do przejadania się, otyłości i powikłań związanych z otyłością, w tym cukrzycy typu 2, choroby serca, udaru, bezdechu sennego i choroby wątroby. Nadmierne objadanie się prowadzi do wzdęcia brzucha, udławienia i rzadko pęknięcia żołądka. Niedorozwój narządów płciowych prowadzi do bezpłodności i osteoporozy. Chociaż leczenie nie jest dostępne, powszechne metody leczenia obejmują zastępowanie hormonu wzrostu, leczenie hormonem płciowym, kontrolę diety i opiekę psychiatryczną.
