W wysoce uporządkowanej hierarchii społecznej starożytnej egipskiej cywilizacji kupcy cieszyli się statusem w swoim społeczeństwie, tuż poniżej pisarza. Ponieważ skrybowie byli dobrze wykształceni, niezbędni dla administracji rządu i członkowie wyższej klasy, kupcy żyli i pracowali na poziomie egipskiego społeczeństwa, które umieszczało ich wygodnie ponad szeregami rolników, sług i niewolników. Mogli także podróżować poza swoją cywilizację, aby handlować egipskimi towarami na importowane towary na żądanie, takie jak heban i drewno cedrowe, kość słoniowa i skórki zwierząt.
Egipccy kupcy prowadzili interesy w sposób międzynarodowych kupców. Zostali uznani za ich zdolność do zaspokojenia popytu na egzotyczne i rzadkie gatunki, których nie można było uzyskać we własnej cywilizacji. Kupcy prowadzili handel z innymi kulturami tak odległymi jak Afganistan i rozwijali stosunki handlowe z śródziemnomorskimi cywilizacjami Krety i Grecji. W zamian za luksusowe przedmioty, które kupili dla wyższej klasy, egipscy kupcy eksportowali papirus, płótno, złoto i zboże.
