Abolicjoniści wierzyli, że instytucja niewolnictwa powinna zostać zniesiona i że społeczeństwo powinno być zintegrowane bez względu na kolor. Ruch wybuchł, gdy został objęty przez kościoły chrześcijańskie na początku 19 wieku.
Chociaż niewolnictwo było problemem dla wielu krytyków, odkąd kolonie ogłosiły niepodległość od Wielkiej Brytanii, dopiero rozpowszechnienie się industrializmu na Północy rzuciło światło na problemy społeczne, które wyniknęły z urbanizacji. Niektóre kościoły pojęły te problemy i zaczęły rozpowszechniać pomysły na to, jak pomagać ludziom prowadzić boskie życie, pozbawiając społeczeństwo tych grzesznych rzeczy.
Amerykański ruch anty-niewolniczy powstał w 1833 roku, a niewolnictwo zostało uznane za grzech. Dzięki rozprzestrzenianiu się literatury ruch zyskał narodową uwagę, a niewolnictwo stało się intensywnie dyskutowaną kwestią narodową, pomimo faktu, że Kongres uchwalił zasadę gag, która uniemożliwiła wprowadzenie rachunków przeciw niewolnictwu do rozważenia. Underground Railroad został ustanowiony przez abolicjonistów jako sposób przemytu niewolników podróżujących na północ w poszukiwaniu wolności. Ostatecznie, z pomocą abolicjonistów, uchwalono 13. Poprawkę, która zakazała niewolnictwa. Ruch abolicjonistyczny był również odpowiedzialny za ruch praw kobiet, ponieważ czołowi abolicjoniści również zaczęli ostatecznie prowadzić kampanię na rzecz praw kobiet.
